Menu
Goudvissen onthouden maar 3 seconden van hun leven, als ze aan het einde van de kom zijn aangekomen en weer terugzwemmen, is alles weer nieuw voor ze. Dit is metaforisch voor de personages in Goldfish Memory. Ze gedragen zich hetzelfde, totaal vergetend wat verkeerd liep in hun oude relatie zodra ze aan een nieuwe beginnen.
In de film wordt een dozijn karakters gevolgd, in de ontmoetingen met elkaar, hun verliefdheden, het verbreken van relaties en vervolgens weer nieuwe mensen ontmoeten.
Tom, een literatuurleraar Engels aan de universiteit van Dublin zit continu achter jonge studentes aan. Als zijn vriendin Clara hem ziet zoenen met de studente Isolde, neemt ze wraak. Dit is het begin van een kettingreactie aan romances en hartbrekende relaties totdat de gehele cirkel weer rond is. Clara gaat in op de avances van Angie, een lesbische televisie reporter. In de tussentijd heeft de barkeeper David een one-night stand met Red, de beste vriend van Angie. Als David dit opbiecht aan zijn bezitterige vriendin Rose gooit ze hem direct uit huis. Rose besluit gelijk op zoek te gaan naar een nieuwe vriend, want trouwen is een heilig doel voor haar. En terwijl de relaties kapot gaan en weer ontspringen, valt Tom steeds weer terug in zijn oude fouten..
One liner
“Een lichtvoetige kijk op de lusten en lasten van daten in hedendaags Dublin“
Achtergrond
Moderne dilemma’s, zoals van wie en hoe een kind te krijgen en wat is de juiste timing om bij iemand in te trekken, worden op een vermakelijke manier neergezet. Verder is verfrissend aan Goldfish Memory dat hetero- en homorelaties op gelijkwaardige voet worden gevolgd, met als gemeenschappelijke conclusie dat iedereen antwoord probeert te krijgen op de vraag wat de perfecte relatie is. Verliefd raken, een relatie verbreken en dezelfde fouten opnieuw maken, we zouden ervan moeten leren, maar wie verandert er nu werkelijk? Goldfish Memory belicht de komische kanten van de liefde vanuit een hetero-, homo- en bisexuele kant. Tenslotte toont de film een prachtig beeld van Dublin en dat alles doorspekt met een fantastische soundtrack van Ierse bands als The Frames en Damien Rice.
