Mediterranea

Twee goede vrienden uit Burkina Faso, Ayiva en Abas, willen de armoede in hun land ontvluchten en ondernemen, zoals velen voor hen al deden, de reis naar het rijke Europa. Het is een moeilijke en maandenlange tocht en na tal van gevaren en ontberingen bereiken ze Zuid-Italië, waar ze worden opgenomen in de gemeenschap van Afrikanen die daar al langer wonen. 
Ze mogen 3 maanden blijven met een vaste baan als voorwaarde voor een verblijfsvergunning. De werkelijkheid is anders, want er is niet meer dan het binnenhalen van de sinaasappeloogst. Ayiva, die erop gebrand is geld naar huis te kunnen sturen, waar hij zijn zevenjarige dochtertje bij zijn zus heeft achtergelaten, weet van aanpakken, leert de taal en wint het vertrouwen van de eigenaar van de plantage. Abas is echter gedesillusioneerd door de woonsituatie, het harde werken en het racisme van de plaatselijke bevolking. Dat alles is zo anders dan hij zich had voorgesteld door wat hij op internet over Europa had gezien en door de vals-optimistische Facebook-posts van landgenoten. Hij komt in conflict met iedereen in zijn omgeving en met zijn trouwe vriend.. Op ware gebeurtenissen geïnspireerd.

Korte synopsis
Het door ware gebeurtenissen geïnspireerde verhaal van twee goede vrienden uit Burkina Faso die een gevaarlijke reis ondernemen door de Sahara en over de Middellandse Zee om hun geluk te beproeven in Italië. Daar blijkt het geld minder voor het opscheppen te liggen dan ze hadden gehoopt. Terwijl de één door hard aan te pakken er het beste van probeert te maken, verliest de ander de moed en komt in conflict met zijn omgeving en zijn trouwe vriend..

Tagline
Waargebeurd, intens en intelligent drama over de economische vlucht van twee goede vrienden uit Burkina Faso naar Zuid Italië.

Achtergrond
Mediterranea is de eerste lange speelfilm van Jonas Carpignano, die opgroeide in zowel Rome als New York (The Bronx). Zijn vader is Italiaans, zijn moeder een Amerikaanse van Eritrese afkomst. De positie van het groeiende aantal zwarten in de Italiaanse samenleving is dan ook een onderwerp dat Carpignano zeer bezig houdt.

Toen in 2010 in Rasarno (in de Zuid-Italiaanse regio Calabrië) onlusten uitbraken tussen Afrikaanse immigranten en de plaatselijke bevolking, reisde hij direct daar naartoe om persoonlijk poolshoogte te nemen. Hij tekende de verhalen op die hij hoorde van de betrokkenen. Hier leerde hij de charismatische Koudous Seihon kennen (die als Ayiva in de film grotendeels zijn eigen leven naspeelt), die een vriend van hem werd en hem toegang gaf tot de wereld van de immigranten in Calabrië. In 2011 speelde Seihoun al de hoofdrol in Carpignano’s kort film ‘A Chiana’.

Bewust koos Carpignano ervoor om geen vluchtelingen uit oorlogsgebieden als Syrië of Libië centraal te stellen in zijn film, maar een groepje mensen uit Burkina Faso voor wie de uitzichtloze economische situatie in hun land de reden is hun geluk elders te beproeven. Daarmee zijn ze vergelijkbaar met de miljoenen Italianen die in het begin van de twintigste eeuw de armoede in hun land ontvluchtten door naar de Verenigde Staten of Latijns Amerika te emigreren. Een opvallend verschil is wel de communicatie met het thuisfront: geen spaarzame brieven meer die maandenlang onderweg waren, maar direct contact door mobiele telefoon, Skype, WhatsApp en Facebook.