Presque rien is gesitueerd aan de Bretonse kust in een slaperig en pittoresk plaatsje vlakbij Nantes. Het is een hete Franse zomer en Mathieu, een stille en verlegen 18-jarige jongen, brengt zoals gewoonlijk de vakantie in het familie buitenhuis door met zijn depressieve moeder, opdringerige zuster en tante. Hij ontmoet Cédric, een leeftijdsgenoot uit het stadje die wafels verkoopt aan de boulevard. De knappe en meer ervaren Cédric weet al een tijd dat hij homoseksueel is, maar Mathieu is dat pas aan het ontdekken. Al snel begint Cédric hem te verleiden en spreken ze vaak af. Beide jonge mannen komen bij hun families ervoor uit en delen een warme zomer vol geluk. Als deze op zijn einde raakt, wil Cédric niet dat Mathieu met zijn familie terugkeert naar Parijs, maar met hem naar Nantes gaat en daar verder studeert. Mathieu heeft het emotioneel behoorlijk wat te stellen met zijn eerste verliefdheid, een depressieve moeder, afwezige vader en met een tragedie in de familie. Terwijl hij hiermee worstelt, ontdekt hij zichzelf en komt er sterker uit terug.
Presque Rien beslaat totaal 18 maanden uit het leven van Mathieu. Van de hete zomer tot de winter van het daaropvolgende jaar. Het is een ontdekkingstocht naar onafhankelijkheid, ver weg van de mensen wiens liefde tot dan toe vanzelfsprekend was.
Korte synopsis
“Presque rien” is het verhaal over de 18-jarige Mathieu die op vakantie in Bretagne verliefd wordt op Cédric, een jongen van zijn leeftijd. Een love-story begint tussen de twee jongens
Achtergrond
Met Presque rien tekent de talentvolle regisseur Sébastien Lifshitz voor zijn eerste grote lange speelfilm. Hij had eerder ervaring opgedaan met de documentaire “Claire Denis, la vagabonde” (1996) en “Les Corp ouverts” (1997) een korte speelfilm bekroond met de Jean Vigo prijs op het Festival van Montréal. Verder maakte hij in 1999 het filmdrama “Les Terres Froides”, welke onlangs op de Nederlandse televisie is uitgezonden.
Squeeze Magazine – december 2002: “Presque rien” hoort tot de 18 beste homofilms die de afgelopen dertig jaar zijn gemaakt “Verrassend sterk psychologisch drama die platgetreden paden mijdt” (Het Parool) |
|||
Recensies |